به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «جمهوری خلق نسیان؛ تجدید دیدار با تیان آنمِن» نوشته لوئیزا لیم به‌تازگی با ترجمه مسعود یوسف حصیرچین توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۱۴ چاپ شده است.
بهانه نوشته‌شدن این‌کتاب، اتفاق خون‌باری است که ۴ ژوئن ۱۹۸۹ در شهر پکن رخ داد. در این‌روز ارتش آزادی‌بخش خلق چین، در میدان مرکزی پکن با نام تیان‌آنمن، حمله کرد و تعداد زیادی از آن‌ها را کشت. لوئیزا لیم نویسنده این‌کتاب، روزنامه‌نگاری است که از حذف‌شدن خاطره کشتار تیان‌آنمن از حافظه جمعی نگران بوده و خواسته با کتاب خود نشان دهد، حوادث آن‌روز ویژه، چگونه چین و حزب کمونیست حاکم بر آن را متحول کرد.
نویسنده این‌اثر، برای نوشتن آن، به گفتگو با شاهدان اتفاقات ۴ ژوئن ۱۹۸۹ پرداخته و جزئیات و ناگفته‌هایی را هم در کتابش افشا کرده است. شکل‌گیری هویت ملی و نسل جوان وطن‌پرست چینی که اهمیت کمی برای آن‌حادثه قائل‌اند و اطلاعی چندانی هم از آن ندارند، ازجمله تبعات حادثه آن‌روز میدان تیان‌آنمن است که لوئیزا لیم در کتابش به آن‌ها پرداخته است. لیم معتقد است فراموش‌شدن این‌حادثه، نشان از موفقیت حکومت کمونیست‌های چین در بازنویسی تاریخ کشورشان دارد. او برای جلوگیری از این‌کار، با افراد مختلفی گفتگو کرده است؛ ازجمله سربازی که واحدش را برای سرکوب مردم به تیان‌آنمن فرستاده بودند، دو بنیان‌گذار گروه مادران تیان‌آنمن که فرزندانشان به ضرب گلوله کشته شدند و یکی از مهم‌ترین مقامات دولتی چین که پس از حوادث میدان تیان‌آنمن به زندان افتاد و بعدها به یکی از برجسته‌ترین دگراندیشان کشور تبدیل شد.
لوئیزا لیم کتابش را به کسانی تقدیم کرده که جرئت دارند بی‌پروا سخن بگویند. او در زمان چاپ این‌کتاب در سال ۲۰۱۴، ده سال از حضور و زندگی خبرنگاری خود در چین را پشت سر گذاشته بود و در ابتدای کتابش اشاره کرده این‌اتفاق حتی در نظر کسانی که در آن حضور داشتند، به وقایعی نیمه‌داستانی تبدیل شده و فقط خاطره‌ای ناقص از آن باقی مانده که برخی فصل‌هایش روشن و رنگی و برخی دیگر، به آرامی در حال محوشدن در رنگ خاکستری هستند.
کتاب «جمهوری خلق نسیان» ۸ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: سرباز، ماندن، تبعید، دانشجو، مادر، میهن‌پرست، مسئول، جنگدو.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
بعضی از معترضان، مانند گائو یانگ، به‌وضوح به‌صورت خودجوش آمده بودند. اما شک من مبنی بر وجود مشوق‌های رسمی زمانی به یقین تبدیل شد که با مرد میانسالی با موهای کوتاه مرتب مصاحبه کردم که پرچم چینی بر شانه داشت.
از او پرسیدم: «چرا این‌جایید؟»
با چرب‌زبانی پاسخ داد: «شدیدا احساس غرور می‌کنم که می‌تونم نقش بسیار کوچیکی در دفاع از تمامیت ارضی مام میهن ایفا کنم.» حین صحبت‌هایمان به حضور گسترده نیروهای پلیس در خیابان‌ها اشاره کردم.
مستقیم به من نگاه کرد. «از کجا می‌دونی من پلیس نیستم؟»
پاسخ دادم: «نمی‌دونم.» و ناگهان متوجه مدل مویش، شیوه ایستادنش و رئیس‌مآبی اندکی پلیس‌گونه‌اش شدم. «پلیس هستید؟»
گفت: «این رو ازم نپرس» و به‌وضوح خشکش زد و دنبال راه فراری گشت. ناگهان متوجه شدم پیرامونمان پر است از مردان معترضی با همان مدل مو و هیکل ورزیده. اینترنت پر از چنین شایعاتی بود؛ در یک شهر حتی گفته بودند مردی که مردم را به چپ کردن سه اتومبیل تحریک کرده است پلیس بوده، اگرچه این‌خبر به‌سرعت از شبکه‌های اجتماعی پاک شد.
این‌کتاب با ۳۵۱ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۷۵ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما